Albi is een kunststad met een kathedraal, een oud centrum en de Toutouse-Lautrec. Het hooggelegen Albi ligt in het departement Tarn in de regio Midi-Pyreneën. Geografisch gezien ligt Albi op de grens van het Centraal Massief en de vlakte van de rivier de Tarn.

Albi staat, door het gebruik van rode stenen bij de huizenbouw, bekend als “de rode stad”.

De Saint-Salvi kerk met klooster is het oudste monument van de stad. De bouw ervan begon voor de kruistochten tegen de katharen, in Romaanse stijl, en werd nadien voltooid in gotische stijl.

In de elfde en twaalfde eeuw werd er veel gevochten door de adellijke krijgsheren die in en rond de stad de heerschappij over de streek uitvochten.

De imposante kathedraal en het ernaast gelegen Palais de la Berbie zijn indrukwekkende gebouwen. De machtige bisschop Bernard de Castanet liet eerst vanaf 1260 het paleis bouwen. Twintig jaar later gaf hij het startsein voor de bouw van de kathedraal. Beide zijn gebouwd om het machtsvertoon van de bisschoppen te onderstrepen. Na de godsdienst oorlogen hadden de niet-katholieke Catharen het definitief afgelegd tegen de pauselijke legers. Daarom ligt er in Albi een kathedraal met een dubbele functie: kasteel én kerk, zodat niemand het ooit nog in zijn hoofd zou halen de macht van de paus in twijfel te trekken.

De kerk ligt met zijn achterzijde naar de stad toe gekeerd en kijkt uit over de rivier de Tam. De entree bevindt zich niet aan de voorkant maar opzij, in een vleugel die door de verfijnde stijl afwijkt van de rest van de robuuste bakstenen vesting. Binnen hebben schilders en beeldhouwers van naam en faam hun talent ingezet om het interieur te verfraaien. Geheel in de traditie van de zuidfranse hallenkerk vormen het schip en het koor een eenheid. De verdedigingsgedachte die de architectuur beheerste, en het logge materiaal stonden een speelse vormenrijkdom aan de buitenkant van de kathedraal niet toe. De binnekant van de kerk is echter totaal anders. Daar is de kerk bijna overal met 15de-eeuwse fresco’s bedekt, die reeds duidelijk renaissancistische trekjes vertopnen.

Naast de kathedraal, in het Palais de la Berbie, is een museum ingericht met werken van De Toulouse-Lautrec. Deze schilder werd in 1864 in Albi geboren. Inmiddels is de straat waar hij geboren werd naar hem genoemd. De schilder De Toulouse-Lautrec haalde zijn inspiratie uit het Parijse nachtleven en de alcohol. De in die tijd als aanstootgevend ervaren scènes uit de Moulin Rouge, waarin danseressen en vele andere ‘onzedige’ vrouwen een hoofdrol speelden, zijn verzameld in het museum. Of zijn hoofdpersonen even gecharmeerd waren van de artistieke gaven van De Toulouse- Lautrec als de moderne bewonderaars, is maar de vraag. De zangeres Yvette Guilbert kraste haar kritiek bij een portret: “Jij klein monster, je hebt een foeilelijk mens van me gemaakt.” Door een spierziekte waren zijn benen te kort, dus klein was hij zeker. Ondanks zijn handicap leidde hij zo’n turbulent nachtleven dat hij overleed toen hij nog maar 37 was.

De mooie Franse tuinen die uitkijken over de Tarn zijn beslist de moeite waard.

Voor de inwoners en de toeristen worden Markten gehouden: de overdekte markt is alle ochtenden geopend behalve op maandagochtend. Daarnaast:

• Place Sainte Cécile: zaterdagochtend.
• Place Fernand Pelloutier: dinsdag- en zaterdagochtend.
• Vlooienmarkt: zaterdagochtend, halle du Castelviel.

In een groot aantal restaurants in Albi staan streekgerechten en -wijnen, uit buurstad Gaillac, op de kaart. Liefhebbers van meer internationaal georiënteerde gerechten kunnen in Albi ook terecht. De Kameroenees, Marokkaan of Tunesiër hebben een vaste plek veroverd in de oude binnenstad. Een eenvoudige pizza kan natuurlijk ook.

‘Hip’ was Albi al in de Romeinse tijd, maar toen als pleisterplaats aan de oevers van de Tarn. De bouw van een brug over de rivier, halverwege de elfde eeuw, versterkte de belangrijke rol van Albi als handelsplaats voor wijn, kleding, pastel en metalen. De brug, inmiddels Pont Vieux genoemd, heeft de tand des tijds goed doorstaan en wordt nog steeds gebruikt om de rivier over te steken. Hij wordt daarin bijgestaan door de Pont Neuf en een spoorbrug. In het nieuwe stadsdeel La Madeleine, aan de overkant is behalve het Müsée Lapérölgse en het mooie zicht op de oude stad, niet veel te beleven. Vanaf de uitkijkPlaatsen wordt de naam ‘rode stad’ duidelijk: alle oude gebouwen, inclusief kathedraal en paleis, zijn opgetrokken uit de rode baksteen waarvoor de rivier in overvloed grondstof leverde.

Vergeet niet een wandeling te maken door het oude centrum van Albi waar het daglicht de typische bakstenen huizen in warme okertinten schijnt te hullen om tegen valavond een bloedrood decor op te trekken, waar Albi haar bijnaam “Het rode dorp” te danken heeft. In het oude centrum van Albi is op elk huis van betekenis een bord bevestigd dat in, drie talen de geschiedenis van het pand beschrijft.

Aan de voet van de kathedraal ligt een buurtje dat nog wel eens over het hoofd wordt gezien. Tot de 18e eeuw was dit een zelfstandige gemeenschap. Sindsdien staan de straatjes rond de Rue du Castelviel het sprookjesachtige pleintje en de doodlopende Rue du Paradis op de plattegrond van de grote stad. De inwoners van het kleine Castelviel hebben daar geen enkele moeite mee, want het is bepaald geen schande te zeggen, dat je in Albi woont.

Bezienswaardigheden

• Cathedraal Sainte Cécile, gebouwd tussen de 13e en 16e eeuw; het baldakijn en de zanggalerij vormen het hoogtepunt van de gotische beeldhouwkunst.
• Palais de la Berbie met mooie tuinen en uitzicht op de rivier de Tarn.
• Museum Toulouse Lautrec, gehuisvest in le Palais de la Berbie, herbergt de belangrijkste publieke collectie van deze kunstenaar ter wereld.
• Maison du Vieil Alby: een van de oudste vakwerkhuizen in het oude centrum van Albi.
• Golf: Golf d’Albi Lasbordes (Chateau de Lasbordes). Langste 18 holes golfbaan in de Tarn met 6160 m (Par 72).
• Golf de Florentin 18 holes baan (Par 71), temidden van de Gaillac wijnvelden.