Plaatsen > Avignon

Avignon is een stad in het zuiden van Frankrijk, in het departement Vaucluse.

Om enkele van de meest spectaculaire kunst en architectuur van Frankrijk te zien, ga je naar Avignon. Deze stad in het zuidoosten van Frankrijk staat vol prachtige bouwwerken, waaronder het 14e-eeuwse Palais des Papes, het grootste gotische paleis ter wereld, en de boogbrug Pont d’Avignon. Er zijn ook een aantal niet te missen musea verspreid over Avignon, zoals het Musée Angladon, waar werken te zien zijn van hoog aangeschreven kunstenaars als Edgar Degas, Pablo Picasso en Vincent van Gogh. Bezoek het in juli om het Festival d’Avignon bij te wonen, een van ’s werelds grootste festivals voor podiumkunsten.

Smalle stegen die uitkomen op grote pleinen. In Avignon zijn grote voetgangersgebieden. In Avignon zijn geweldige restaurants gevestigd. In de overvloedige zonneschijn loopt u door de straten, van winkel naar winkel, met als enig oponthoud een kopje koffie en het bezichtigen van de kunst die door straatverkopers wordt aangeboden.

Palais des Papes:
Weinig mensen realiseren zich dat de zetel van de paus tijdens de Middeleeuwen opnieuw in Frankrijk werd gevestigd. Het Paleis van de Paus, is de even groot als vier normale Franse kathedralen en is het grootste gotische paleis in Europa.
Dit reusachtige gebouw in Avignon werd in ongeveer 30 jaar opgericht onder het pausdom van 3 pausen: Benedictus XII, Clemens VI en Innicentius VI. Het bestrijkt een oppervlakte van 15000 vierkante meter. Van buiten gezien lijkt het paleis een fort met heel hoge muren met hier en daar een venster. Het was een oninneembare vesting.

Het paleis kan onderverdeeld worden in 2 delen. Het oude paleis dat voor het grootste gedeelte werd gebouwd door Benedictus XII. Het gebouw geeft goed de geest weer van zijn opdrachtgever. Het oude paleis dat een zekere soberheid uitstraalt, weerspiegelt de strengheid en het kloosterlijke temperament van Benedictus XII.

Het nieuwe paleis is de weerspiegeling van Clemens VI, een man die hield van luxe en verkwistende versieringen. In het interieur kunnen we het verschil tussen deze twee persoonlijkheden moeilijker zien. Het werd gedeeltelijk verwoest door brand. Tijdens de revolutie werd er ook heel wat schade aangericht. De meubelen en standbeelden werden vernield.
In 1810 deed het gebouw dienst als barak. Veel fresco’s werden eruit gehaald en verkocht aan antiquairs van Avignon.

In 1969 besloot men om een groot gedeelte van het paleis te herstellen en om te vormen tot een modern congrescentrum. Ieder jaar vindt er ook het festival van Avignon plaats. Dit loopt van half juni tot half augustus en bestaat uit toneel, zang en dans. Het paleis is te bezoeken uitsluitend met plaatselijke gidsen.

Place de l’horloge:
Dit is een mooie, aangename, verkeersvrije plaats omringd door talrijke café’s, het theater en het Hôtel de Ville met de Tour de l’horloge. Het Hôtel de Ville heeft een strenge 18e eeuwse constructie. De toren is een laatgotisch overblijfsel van een klooster. Het wordt ook wel eens de Tour de Jacquemart genoemd naar het carillon in de torenspits met twee bewegende figuren die de uren slaan.

Muren:
De nog zeer goed in tact gebleven stadsmuren dateren uit de periode 1349-1470. Iemand die vertrouwd is met militaire verdedigingswerken zal onmiddellijk zien dat er veel zwakke punten in de verdedigingsgordel zitten. Dit zou grotendeels te wijten zijn omdat de pausen zich veilig voelden in hun paleis. Ze zagen er dan ook tegenop om veel geld uit te geven voor een bescherming die zij niet nodig hadden. De muur is 5 km lang en kent een opeenvolging van torens, kastelen, schietgaten en 14 poorten. Op verschillende stenen vond men meerdere tekens terug. De arbeiders werden per steen betaald. Ieder had zijn eigen kenteken om zo gemakkelijk hun rekening te maken. Er zijn meer dan 4500 tekens geteld.

Musée Calvet:
Het Hôtel Villeneuve Matignan werd gebouwd van 1741 tot 1759 door Jean Batiste Franque. Het heeft een mooi smeedijzeren hekwerk uit 1886 uitgevoerd door Noël Biret. In de tuin bevinden er zich een aantal zeer mooie beelden. Hier bevindt zich het museum Calvet opgericht door Esprit Claude Calvet, professor in de geneeskunde, archeoloog en bibliofiel. Bij zijn dood op 25 juli 1810 liet hij aan de stad zijn grote bibliotheek, kunstcollecties en de nodige gelden na voor de verwezenlijking van een museum. Het bevat een collectie van Griekse marmeren beelden van de Venetiaanse familie Nani, de collectie Bizet met smeedijzeren voorwerpen. Beelden en schilderijen wisselen elkaar op een prettige wijze af. Al de scholen van de Avignonse schilderkunst zijn er vertegenwoordigd van de 14e tot de 20e eeuw.

De Dom:
De kathedraal noemt men Notre-Dame-des-Domes. Deze naam zou afkomstig zijn van de latijnse vorm Dommus. Dat betekent: gereserveerd voor de kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders. Volgens de legende zou op deze plaats een kerk in Romaanse vorm gebouwd zijn in 1069 door de Heilige Martha ter verering van de Heilige Maagd. De huidige kerk dateert van 1140-1160. Het Romaanse gedeelte van dit gebouw onderging verschillende gedaanteverwisselingen door de eeuwen heen. Tijdens de Franse Revolutie werd ze verwaarloosd. In 1822 werd de kerk opnieuw in ere hersteld. Ze is aantrekkelijk door de mooie kunstwerken, o.a. de bisschoppelijke zetel in wit marmer met aan de zijkanten de zinnebeelden van de evangelisten uit de 13e eeuw, een aangrijpende 16e eeuwse Christus, talrijke fresco’s en schilderijen.

Rocher des Doms:
Dit is het hoogste punt van de stad. Hierrond stichtten de eerste volkeren een leefgemeenschap. Keizer Augustus was van plan om hier een tempel te bouwen opgedragen aan de noordenwind. Wat eens een woeste door de wind geteisterde rots was, is nu een mooie tuin met vijvertjes, beelden en mosrijke kunstmatige grotten. Aan de rand van de rots heeft men een prachtig zicht op de Rhône en Rhônedelta. In de verte ziet men de Camargue, Pont Bénezet en de toren van Philip de Schone en Villeneuve-lès-Avignon.

Pont St.-Bénézet:
Deze brug is wereldberoemd geworden door het liedje ‘Sur le pont d’Avignon, on y danse, on y danse …’. De brug was oorspronkelijk 900 meter lang. Ze telde 19 bogen waarvan er nog 4 over zijn. Na de val van Avignon in 1226 werd de brug voor het grootste deel verwoest. Ze werd herbouwd maar in 1680 definitief verwaarloosd. De kapel die men op de brug ziet staan is Chapelle St.-Nicolas. De Heilige Bénézet werd er begraven. In 1674 werd hij overgebracht naar de Celestijnenkerk waaruit hij tijdens de revolutie verdween.

Hij was een jonge herder die leefde in de buurt van Viviers. Op zekere dag hoorde hij een goddelijke stem die hem opdroeg naar Avignon te gaan om er een brug te bouwen over de woeste stroom, de Rhône. De herder kwam op zijn weg naar Avignon een engel tegen die hem tot bij de bisschop bracht. Deze stelde hem op de proef door hem een steen te laten optillen die zo ontzettend zwaar was en die de andere mannen nog niet eens konden verschuiven. De jonge herder werd plotseling bezeten door een wonderbaarlijke kracht en tilde de steen op. Hij droeg hem naar de oever van de Rhône en zei dat deze steen de eerste zou zijn voor het fundament van de brug. Ze werd voltooid in 1189.