Plaatsen > Dijon

Dijon is een stad in Oost-Frankrijk. Deze stad ligt op 245m hoogte aan de samenvloeiing van de Suzon en de Ouche en het kanaal van Bourgondië. De stad heeft 150 000 inwoners (200 000 inwoners in de agglomeratie).

Dijon is de hoofdplaats van het departement Côte-d’Or en van de regio Bourgondië. Deze regio is erg groot en heeft een oppervlakte van 31 000 km². Daarmee is deze regio even groot als België.

Vroeger was Dijon de hoofdstad van het oude hertogdom Bourgondië. Als voormalige hoofdstad van het oude hertogdom Bourgondië, bezit de stad Dijon veel monumenten.

Het indrukwekkende “Palais des Ducs” of “Paleis der Hertogen” van Bourgondië, dat gelegen is aan de “Place de la Libération”, is er daar één van.  Het huidige “Palais des Ducs”, was oorspronkelijk gewoon een verblijfplaats, gebouwd tegen de Gallo-Romeinen. Het werd gebouwd in 1336 door Filips de Kale en verder uitgebouwd door de andere hertogen.

De klassieke reconstructie van het Paleis begon in de 17de eeuw, naar de plannen van Jules Hardouin Mansart, de “Versailles” architect. De werken waren voltooid in de loop van de 19de eeuw. Nu kan je in het “Palais des Ducs” het “Musée des Beaux Arts” terug vinden. Ook hier kan je nog verschillende restanten uit de tijd van de hertogen bezichtigen bijv. het graf van Filips de Stoute.

Filips de Goede, kleinzoon van Filips de Stoute, was verantwoordelijk voor de “Tour de la Terrasse”, die nu zijn naam draagt: “La Tour Philippe le Bon”. Deze toren “domineert” de stad met een hoogte van 46 m. De toren werd gebouwd in
het midden van de 15de eeuw. Hij symboliseert de macht van de hertogen van Bourgondië. Wij hebben deze toren zelf bezocht en waren gefascineerd door het wonderbaarlijke uitzicht over de stad Dijon.

Op de binnenplaats van het “Palais des Ducs”, vind je “La tour de Bar” terug. Dit is het oudste gedeelte van het “Palais des Ducs”. René d’Anjou, hertog van “Bar”, zat in deze toren opgesloten van 1431 tot 1437.

Naast deze mooie gebouwen, kan je in Dijon heel wat mooie kerken en kathedralen terugvinden

Saint-Philibert
Dit is de enige Romaanse kerk van Dijon. Deze kerk werd gebouwd in het midden van de 12de eeuw. Tijdens de revolutie werd het een opslagplaats voor zout.

Saint-Bénigne
Waar je je in de stad ook bevindt, de toren van deze kathedraal is steeds zichtbaar. Ze heeft een hoogte van 93 m. Deze kathedraal werd opgetrokken in Gotische stijl. Bewonderenswaardig zijn de schitterende, gekleurde, veelhoekige daken, die typisch zijn voor deze streek. Deze kathedraal werd beschadigd door een brand die in 1137 in Dijon woedde, maar werd daarna weer gerenoveerd.

Saint-Michel
Het eerste deel van deze kerk is gebouwd onder gotische invloed, terwijl de voorgevel geïnspireerd is door de Italiaanse Renaissance.

Notre-Dame
Deze kerk is een meesterstuk van de Bourgondische architectuur van de 13de eeuw. De “Notre-Dame” heeft een opmerkelijke voorzijde, opgebouwd uit fijne gewelven en rijen van valse waterspuwers. Slechts enkele van de oorspronkelijke waterspuwers vinden we aan de zijkant van de kerk terug. De legende vertelt dat een machtige persoon (woekeraar), die in deze kerk trouwde, verpletterd werd door één van de waterspuwers. Zijn opvolgers eisten dat de waterspuwers verwijderd werden. Pas in 1881 werden de huidige, valse waterspuwers aan de kerk bevestigd.

Een ander fascinerend iets aan deze kerk, is de klok. Deze klok, met Jacquemart erop, werd in 1383 door Filips de Stoute meegebracht uit Kortrijk, als straf voor de Vlamingen. Tijdens de oorlog tegen Vlaanderen, zijn er duizenden “Dijonnais” gesneuveld. Omdat men in Dijon geen belfort heeft, heeft men de klok op de “Notre-Dame” gezet. In de 17de eeuw werd er gespot met het celibaat van Jacquemart, door een vrouw, “Jacqueline” bij hem op de klok te zetten. Later (in de 19de eeuw) werden ze nog vergezeld door twee kinderen (Jacquelinet en Jacquelinette).

Andere leuke bezienswaardigheden

La chouette
Deze uil is een soort van geluksbrenger en heeft veel succes bij de inwoners van Dijon. Als men een wens wil doen, raakt men de uil aan met de linkerhand. Dit doet men omdat deze hand het dichtst bij het hart ligt. Het beeldje is “ingebouwd” in de muur van de “Notre-Dame”. In 2001 werd “la Chouette ” door vandalen beschadigd. Om te voorkomen dat dit nog eens zou gebeuren, staat de uil nu onder camerabewaking. Over de afkomst van “la Chouette” bestaan er verschillende theorieën.

Maison Millière
Dit huis werd gebouwd in 1483 door de verkoper Guillaume Millière en het heeft zijn typisch Middeleeuwse verschijning behouden:
De winkel op de benedenverdieping, de leefruimte van Millière en zijn familie op de eerste verdieping. De voorgevel van het huis bestaat uit hout en steen.
Boven op het dak bevinden zich een kat en een uil. Deze werden er pas op gezet in het begin van de 20ste eeuw. Als je een wens wilt doen bij “La Chouette”, moet je
er steeds voor zorgen dat je je wens pas maakt nadat je de kat gepasseerd bent. Anders neemt ze je wens af. Wat dit huis speciaal maakt, is dat het voor vele films gebruikt werd zoals “Cyrano de Bergerac” met Gérard Depardieu.

In Dijon zijn nog vele andere voorbeelden van Middeleeuwse huizen terug te vinden. Hier kan je mooie voorbeelden van terugvinden in de “Rue de la Liberté”.

L’hôtel de Vogüé
Dit hotel is het mooiste hotel van Dijon. Het werd in 1614 gebouwd voor Etienne Bouhier, raadgever aan het parlement. Het mooiste aan dit hotel is het dak, met vele kleuren en vormen. Etienne Bouhier was een groot “kunstamateur” en heeft zijn hotel laten maken na een bezoek aan Italië. We vinden de geest van de Renaissance terug in de vele kleuren (de binnenplaats is opgebouwd uit roze stenen en sculpturen).

Échauguette Berbis
Dit is een bekende uitkijktoren waar vroeger wachters inzaten die een oogje in het zeil hielden. De wachttoren is iets hoger gebouwd. Op die manier had men een goed uitzicht op de stad. De naam “Échauguette” komt van het Franse werkwoord “escargaiter”, wat “uitkijken” wil zeggen. Tegenwoordig heeft deze uitkijktoren enkel nog een decoratieve functie.

Jardin Darcy
Dit was de eerste publieke tuin van de stad, gecreëerd in 1880. De tuin werd aangelegd rond de “waterbak” die veertig jaar vroeger gebouwd werd door de ingenieur “Henri Darcy”. Deze waterbak diende om de stad van water vanuit “Val Suzon” te voorzien. Deze romantische tuin wordt bewaakt door de ijsbeer, die een ode is aan de bekende dierenbeeldhouwer, “François Pompon”.

Porte Guillaume
Deze 18de eeuwse triomfboog is genoemd naar “Guillaume de Volpiano”, de 11de eeuwse hervormer van de “Saint-Bénigne” abdij.

Place François Rude
Dit plein werd opgericht in 1904 na de afbraak van een blok oude huizen. Het is genaamd naar een bekende beeldhouwer van Dijon. Hij was tevens de auteur van “La Marseillaise”.